หลักการมอเตอร์ไฟฟ้า AC

หลักการมอเตอร์ (Induction) ใช้การเหนี่ยวนำของอำนาจสนามแม่เหล็กไฟฟ้า และใช้อุปกรณืไฟฟ้าช่วยให้มอเตอร์ทำงานด้วยตังเอง เรียกว่าอุปกรณ์ช่วยสตาร์ท

ส่วนประกอบของมอเตอร์ทั่วไป

1.สเตเตอร์ (Stator) ส่วนที่นิ่งอยู่กับที่

        ทำหน้าที่ สร้างสนามแม่เหล็กของตัวมอเตอร์

        ประกอบด้วย

·       แกนเหล็กรองรับขดลวดตัวนำ

·       ขดลวดชุดรันนิ่ง

·       ขดลวดชุดสตาร์ทติ้ง

2.โรเตอร์ (Rotor)

                ส่วนที่หมุนเคลื่อนที่ของตัวมอเตอร์แบบสไควเรลเกจ (Sqireavge)

คุณสมบัติของขดลวดตัวนำในมอเตอร์

1.ขดลวดชุดรันนิ่ง หรือขดลวดชุด R

ทำหน้าที่สร้างสนามแม่เหล็กตลอดเวลาเมื่อจ่ายกระไฟฟ้าเข้าไป แต่ลำพังขดลวด ชุด R อย่างเดียวไม่สามารถมีแรงผลักให้ โรเตอร์หมุนออกตัวได้ (สตาร์ทได้)

* ขดลวด R จะพันด้วยลวดเส้นใหญ่ พันจำนวนมากรอบ กินกระแสสูง แต่ค่าโอห์มที่วัดได้ต่ำ

2.ขดลวดชุดสตาร์ทติ้ง หรือ ชุดสตาร์ท ชุด S

ทำหน้าที่สร้างสนามแม่เหล็กชุด Rเพื่อให้มอเตอร์หมุนได้ ในช่วงตอนสตาร์ทครั้งแรก และจะต้องหยุดทำงานทันทีเมื่อมอเตอร์สตาร์ทได้แล้ว

- ดังนั้นชดลวดชุด S จึงต้องมีอุปกรณ์ตัดต่อ อัตโนมัติ ช่วยควบคุมวงจร (สวิทช์อัตโนมัติ)

- ถ้าต้องการให้มอเตอร์มีกำลังสตาร์ทดียิ่งขึ้น จะต้องใช้ คาปาซิเตอร์ (CAP) มาต่อวงจรรวมในขดลวดชุดสตาร์ทด้วย

* ขดลวด S จะพันด้วยลวดเส้นเล็ก พันจำนวนน้อรอบ กินกระแสน้อย แต่ค่าโอห์มที่วัดได้สูง

หลักการทำงาน

1.จ่ายไฟเข้าขดลวดทั้ง 2 ตามวงจร

2.ขดลวด R และ ขดลวด S จะสร้างสนามแม่เหล็กทันที ทำให้โรเตอรหมุน (สตาร์ท) ขณะมอเตอร์สตาร์ทจะกินกระแสสูงกว่าปกติ 3-5 เท่า เมื่อโรเตอร์หมุนไปใช้เวลา 0.035 วินาที สวิทช์จะตัดต่อวงจรชุด ขดลวดชุด S ทันที ทำให้เหลือ ขดลวดชุด R ทำงานเพียงชุดเดียวและกินกระแสลดลงปกติ

    * ช่วงจังหวะมอเตอร์เริ่มสตาร์ทจะกินกระแสสูง เรียกว่า Lock Rotor Amp (LRA)

    * ช่วงจังหวะมอเตอร์รัน (หมุนปกติ) จะกินกระแสต่ำ ลงตามปกติ เรียกว่า Full Load Amp (FLA)